Author Archives: Klaas van der Hoek

  De Jezus-kladden ‘En woesto God bespotte?’ ‘Inkeld leauwigen bespotte God.’   Jezus drinkt tate Maria, dyn grutte wite appels meitsje my bliid. Ik fiel hoe’t dyn hert syn masine rinne lit en ik slûgje as in mich. Ik hoastje … Continue reading →

  Jezus is wekker It wie it jier fan it boek Seks ha dochst sá, de Sinlike Man en Frou djoeiden om mar Jezus wie oan it fêstjen. Hy iet fan Syn selibatêr bestean. De grûn ridele as in oseaan, … Continue reading →

  Jezus sliept Jezus sliepte as in skoathûntsje sa stil en yn Syn dream begearde Hy Maria. Syn kul song as in dogge, mar abrupt as in tichtslaande doar kearde Hy Him fan dat spultsje ôf. Dy doar bruts Syn … Continue reading →

  Jezus helpt de hoer oerein De hoer hûkearze, de hannen op it reade hier. Sy wie net op klanten út. Sy wie alderfreeslikst bang. In tear lichem klaaid yn read, sa read as in knoeide fûst en boppedat ûnder … Continue reading →

  Jezus siedt iten Jezus seach dat de mannichten honger hienen en Hy sei: O Heare, stjoer in snelbuffetkok nei ûnderen. En de Heare sei: Abrakadabra. Jezus naam de fisk, in poppe, smel en grien, yn Syn rjochterhân en sei: … Continue reading →

  Jezus wekket op Jezus seach Lazarus. Lazarus wie lichtwol yn ’e himel, sa dea as in par en allike ljochtgrien. Jezus wie fan doel en wekje him op út syn grêf. O bekape man, rôp Er, kom by My. … Continue reading →

  Jezus stjert Ut it krieënêst hjir boppe wei sjoch Ik in lyts ploechje gearhokjen. Myn lânslju, wêrom hokje jimme gear? Der is hjir gjin nijs. Ik bin gjin trapeze-akrobaat. Ik bin besteld mei deagean. Trije knikkeboljende hollen, dynjend as … Continue reading →

  Jezus noch net berne Hûndert hollen lit de galge falle op ’e grûn en yn Judea is Jezus noch net berne. Maria moat noch swier wurde. Maria sit yn in boskje olivebeammen en yn har hals slacht in lichte … Continue reading →

  De skriuwster fan de Jezus-kladden sprekt Yn myn dream molk ik in ko. It skriklike jaar, in grutte rubberen leelje, switte yn myn fingers en doe’t ik spete en wachte op it moannewiet en op de wite mem, spuite … Continue reading →