Author Archives: Klaas van der Hoek

Emily Dickinson, 750

Posted on 29/03/2019 by Klaas van der Hoek

  Earst smachte wy - Natuer stelt Wet - En letter - as wy stjerre - Dan smeke wy wat Wetter ôf - Fan fingers dy’t passeare - It tsjut op delikater need - Skoan komt dêroan temjitte Dat Grutte … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 750

Robert Frost, Net mear brûkt begraafplak

Posted on 19/03/2019 by Klaas van der Hoek

  Net mear brûkt begraafplak Hjir komme libbenen noch gear, Benijd wat tekst de sarken ha; Wa’t libbet, wol hjir bêst nei ta, Mar deaden lûkt dit plak net mear. De rigels sprekke, sizze froed: ‘Dy’t libben komme, geandefoet Te … Continue reading →

Posted in Robert Frost | Tagged | Comments Off on Robert Frost, Net mear brûkt begraafplak

Emily Dickinson, 744

Posted on 12/03/2019 by Klaas van der Hoek

  Yn Grûn - ferbliuw fan de Narsis - Dêr giet ek Sy beskûl - Har Meitser - Har Metropolis - Har Helpster - it Hielal - Har Sier jaan - Kleur en Swier en Rom - Is oan it … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged , , , | Comments Off on Emily Dickinson, 744

Robert Frost, Fertroudens mei de nacht

Posted on 05/03/2019 by Klaas van der Hoek

  Fertroudens mei de nacht Ik wie ien dy’t fertroud wie mei de nacht. Ik rûn har yn – hoe reinich ek it waar. ’k Untrûn it stedske ljocht en it gejacht. Ik strúnde lâns de drôfste bûlevaar. Ik gie … Continue reading →

Posted in Robert Frost | Tagged | Comments Off on Robert Frost, Fertroudens mei de nacht

Emily Dickinson, 722

Posted on 24/02/2019 by Klaas van der Hoek

  Op Dienmakke Bestean Falt neat sa kâldbedaard - As Libbens sêfte Ofrekken - Fan Klokken en in Baar - Komt in ûnthechtsjend Lûd - Foar ’t Ear - Wa’t stjert benei - Bekrânzing - en Begraffenis - Gean groetsjend … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 722

Robert Frost, It net nommen paad

Posted on 17/02/2019 by Klaas van der Hoek

  It net nommen paad Yn giel bosk wieken twa paden útien. Ik koe, ûndielber, net beide del. Om’t my dat spiet, bleau ik lang stean, Liet oer paad ien myn each fier gean Oant wêr’t it weiwaard yn it … Continue reading →

Posted in Robert Frost | Tagged | Comments Off on Robert Frost, It net nommen paad

Emily Dickinson, 515

Posted on 10/02/2019 by Klaas van der Hoek

  Der is in pine - sa ekstreem - Dy slokt substânsje op - Bedekt de Ofgrûn dan mei Trance - Mei’t it Unthâld syn stap Der lâns - en oer - en op set - As in Fersuftenien - … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 515

Poste restante XXIV

Posted on 03/02/2019 by Klaas van der Hoek

‘Leeuwarden’ (r.b.), ±1901–1902. Kleurelitografy, blyndruk, 90×140 mm. Utjûn troch Pieter Spijker, Ljouwert. Printe troch Kunstanstalt Rosenblatt, Frankfurt am Main, nû. 8073. Poststimpels Ljouwert 25-05-1903 en Hallum 26-[05]-1903. Ferstjoerd oan Henderika Albertina Schaafsma, Hallum, troch Sierd Harmen Schaafsma. Mijn “Odol” is … Continue reading →

Posted in Poste restante | Tagged , , , , , , , , , , , | Comments Off on Poste restante XXIV

Elizabeth Bishop, De Mot-Minske

Posted on 19/01/2019 by Klaas van der Hoek

  De Mot-Minske*                           Hjirre, boppe, binne skuorren yn it gebou opfolle mei knoeid moanneljocht. It hiele skaad fan de Minske is mar sa grut as syn hoed. It leit oan syn fuotten as in skiif dêr’t in pop op stean … Continue reading →

Posted in Elizabeth Bishop | Tagged | Comments Off on Elizabeth Bishop, De Mot-Minske

Robert Frost, Hâlde by wâld op in snieïge jûn

Posted on 06/01/2019 by Klaas van der Hoek

  Hâlde by wâld op in snieïge jûn Waans wâld dit is, ’t is my bekend. Mar hy hat yn it doarp syn went; Sjocht net dat ik hjir hâld, fan doel Syn wâld mei wyt bestruid te sjen. Myn … Continue reading →

Posted in Robert Frost | Tagged | Comments Off on Robert Frost, Hâlde by wâld op in snieïge jûn