Category Archives: Wallace Stevens

Wallace Stevens, De goede man hat gjin stal

Posted on 13/03/2020 by Klaas van der Hoek

  De goede man hat gjin stal Hy libbe yn earmoed, de iuwen troch. God wie as iennige syn iennichste grasjeuzens. Generaasje op generaasje waard er doe Sterker en frijer, in bytsje better ôf. Hy libbe elk libben, want as … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, De goede man hat gjin stal

Wallace Stevens, Oer inkeld wêze

Posted on 28/02/2020 by Klaas van der Hoek

  Oer inkeld wêze De palm oan de ein fan de geast, Foarby de lêste tins, riist op Yn it brûnzen dekôr, In fûgel mei gouden fearren Sjongt yn de palm, sûnder minsklik tsjutten, Sûnder minsklik fielen, in frjemdsoartich liet. … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Oer inkeld wêze

Wallace Stevens, Kninen ite keutels. Slangen ite kninen. Swinen ite slangen. Minsken ite swinen

Posted on 04/11/2019 by Klaas van der Hoek

  Kninen ite keutels. Slangen ite kninen. Swinen ite slangen. Minsken ite swinen It is wier dat de rivieren gnúfden as bargen En wraamden oan iggen, oant sy liken Op nuet magegnoarjen yn slûge trôgen, Dat de bûtenlucht swier wie … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Kninen ite keutels. Slangen ite kninen. Swinen ite slangen. Minsken ite swinen

Wallace Stevens, Teory

Posted on 14/10/2019 by Klaas van der Hoek

  Teory Ik bin wat om my hinne is. Froulju snappe dat. Jo binne net hartoginne Op hûndert meter fan in koets. Dat, dit binne portretten: In swarte festibule, In heech bêd ôfsket mei gerdinen. It is mar wat him … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Teory

Wallace Stevens, Trettjin manieren om nei in klyster te sjen

Posted on 14/06/2019 by Klaas van der Hoek

  Trettjin manieren om nei in klyster te sjen         I It iennichste ding dat beweegde Mids tweintich besnijde bergen Wie it each fan de klyster.         II Ik wie fan trijerlei geast, As in beam Mei trije klysters deryn.         III De … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged , | Comments Off on Wallace Stevens, Trettjin manieren om nei in klyster te sjen

Wallace Stevens, De gong fan in partikulariteit

Posted on 14/02/2018 by Klaas van der Hoek

  De gong fan in partikulariteit Hjoed krite de blêden, hingjend oan swypkjende tûken, Dochs wurdt it winterske neat in bytsje minder. It sit noch fol sniekontoer en iiskûleur. De blêden krite... Men hâldt ôf en heart inkeld it kriten. … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, De gong fan in partikulariteit

Wallace Stevens, In kalm gewoan bestean

Posted on 10/12/2017 by Klaas van der Hoek

  In kalm gewoan bestean Doe’t er siet en doe’t er neitocht, wie syn plak Net yn wat er ek mar gearstalde, sa broazel, Sa ûnderbeljochte, sa oerskade en niksich, As bygelyks in wrâld wêryn’t er, snie lyk, In ynwenner … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, In kalm gewoan bestean

Wallace Stevens, Dizze ferlittenheid fan katarakten

Posted on 09/05/2017 by Klaas van der Hoek

  Dizze ferlittenheid fan katarakten Hy hie nea twaris itselde gefoel oer de bûnte rivier, Dy’t aloan en nea twaris op deselde wize streamde, Troch in protte plakken streamde, as stie er stil yn ien, Blak as in mar wêrop’t … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Dizze ferlittenheid fan katarakten

Wallace Stevens, Net ideeën oer it ding mar it ding sels

Posted on 12/03/2017 by Klaas van der Hoek

  Net ideeën oer it ding mar it ding sels In skrale gjalp fan bûten, yn maart, By it earste einjen fan de winter, Die oan as in geroft yn syn geast. Hy wist dat er it heard hie, In … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Net ideeën oer it ding mar it ding sels

Wallace Stevens, Somnambulisma

Posted on 10/09/2016 by Klaas van der Hoek

  Somnambulisma Op in âlde kust rôlet de aldendeiske oseaan, Lûdleas, lûdleas, lykjend op in ile fûgel Dy’t op in nêst delstrike wol mar nea delstrykt. De wjokken klappe aloan en binne dochs nea wjokken. De klauwen skrasse aloan oer … Continue reading →

Posted in Wallace Stevens | Tagged | Comments Off on Wallace Stevens, Somnambulisma