Tag Archives: Emily Dickinson

Emily Dickinson, 515

Posted on 10/02/2019 by Klaas van der Hoek

  Der is in pine - sa ekstreem - Dy slokt substânsje op - Bedekt de Ofgrûn dan mei Trance - Mei’t it Unthâld syn stap Der lâns - en oer - en op set - As in Fersuftenien - … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 515

Emily Dickinson, 687

Posted on 23/11/2018 by Klaas van der Hoek

  Ik frege mar ien ding - Gjin oar - waard my ûntkeard - Betelje woe Ik - mei Bestean - Baas Keapman die ferheard - Brazyl? Hy tyspele mei in Knoop - Sûnder my oan te sjen - “Mar … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 687

Emily Dickinson, 1138

Posted on 10/11/2018 by Klaas van der Hoek

  Der is in oare Iensumens Wêr’t mannich sûnder stjert - Net brek oan freonen komt it fan Of ’t Lot syn faits divers Mar de natuer soms, soms in tins En wa’t it barre mei Is riker as ûntfâlde … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 1138

Emily Dickinson, 654

Posted on 21/10/2018 by Klaas van der Hoek

  Moaiens - makkest net - Sy is - Giet, wolst har as Proai ha - Bliuwt, ast har gewurde litst - Fangsto hast de Ploaien Yn de Greide - as de Wyn Dêr mei fingers trochgiet - Wit dan … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged , | Comments Off on Emily Dickinson, 654

Emily Dickinson, 628

Posted on 07/10/2018 by Klaas van der Hoek

  Ta ôfskied skinke wy - ’t is Wenst - In Dinkje foar de sier - It prikelt Leavjenden fier fuort Te leauwen yn elkoar - Dan dit dan dat - want smaak ferskilt - Sa skikt - sy reizget … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 628

Emily Dickinson, 1774

Posted on 07/08/2018 by Klaas van der Hoek

  In smoel dat graasje mist, gefoel, In haatlik, hurd, suksesfol smoel, In smoelwurk dêr’t in stien Him hiel fertroud by fiele soe As oft er it al tiden koe - Foar ’t earst no gearbruid - ien.   A … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 1774

Emily Dickinson, 582

Posted on 30/06/2018 by Klaas van der Hoek

  It muoit my om de Deaden - Hjoed - No’t miensumer as ea Ald-Buorlju gearkomme by ’t stek - It is no tiid foar Hea, En Sinnewaarm - Gol Fûstkjen En tusken ’t Wurk troch Praat - En laitsjen, … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 582

Emily Dickinson, 545

Posted on 16/06/2018 by Klaas van der Hoek

  As Snie - as Stjerren foelen sy - As Bledsjes fan in Roas - Wannear’t mei fingers der in Wyn Troch Juny giet - yniens - Sy rekken wei yn seamleas Gers - Plak dêr’t gjin each fan wit … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged , | Comments Off on Emily Dickinson, 545

Emily Dickinson, 159

Posted on 24/05/2018 by Klaas van der Hoek

  Sy gong sa rêstich as de Dau Fan in Fertroude blom. Oars as de Dau kaam sy net op ’t Fertroude stuit werom! Sy foel sa stiltsjes as in stjer Fan út myn simmerjûn - Sa knap net as … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 159

Emily Dickinson, 554

Posted on 18/05/2018 by Klaas van der Hoek

  Om Muorren - soe ’k net male - Wie hiel ’t Hielal - Beton - En hearde Ik syn sulveren Rop Fan fierren - Oarekant - ’k Soe boarje - oant myn Tunnel Ynienen state op synt - Dan … Continue reading →

Posted in Emily Dickinson | Tagged | Comments Off on Emily Dickinson, 554