E.E. Cummings, ‘ien(in’

Pleatst op 31/01/2023 troch Klaas van der Hoek

 

ien
(in

bl
êd

fa

lt
)l

ik
ens

 

l(a

le
af
fa

ll

s)
one
l

iness

 

Ut 95 Poems, 1958

Pleatst yn E.E. Cummings | Tagged | Reaksjes út op E.E. Cummings, ‘ien(in’

Robert Frost, Fjoer en iis

Pleatst op 24/01/2023 troch Klaas van der Hoek

 
Fjoer en iis

A seit, de wrâld fergiet yn fjoer.
B seit, yn iis krijt dy syn lean.
Wat ik oan hertstocht ea wjerfoer,
Set my by A yn it partoer.
Mar moast de wrâld twaris fergean,
Dan ken ik haat no sa presiis
Dat ’k sis, foar ûndergong is iis
Ek hiel probaat, it soe folstean.

 

Fire and Ice

Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I’ve tasted of desire
I hold with those who favor fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.

 

Ut New Hampshire, 1923

Pleatst yn Robert Frost | Tagged | Reaksjes út op Robert Frost, Fjoer en iis

E.E. Cummings, ‘Frouwe,ik sil jo roere mei myn geast’

Pleatst op 31/12/2022 troch Klaas van der Hoek

 
Frouwe,ik sil jo roere mei myn geast.
Jo roere en roere en roere
oant jo my ynienen
in bedêst obseen glimke jouwe

(frouwe ik sil
jo roere mei myn geast.)Jo
roere,neat oars,

licht,en mei einleas gemak
wurde jo dan folslein

it fers dat ik net skriuw.

 

Lady,i will touch you with my mind.
Touch you and touch and touch
until you give
me suddenly a smile,shyly obscene

(lady i will
touch you with my mind.)Touch
you,that is all,

lightly and you utterly will become
with infinite ease

the poem which i do not write.

 

Ut de Dial Papers, 1919–1920, postúm publisearre

Pleatst yn E.E. Cummings | Tagged | Reaksjes út op E.E. Cummings, ‘Frouwe,ik sil jo roere mei myn geast’

Robert Frost, Bêdklok

Pleatst op 24/12/2022 troch Klaas van der Hoek

 
Bêdklok

Ik hie foar myn kuier by winterjûn
Net ien om mei te petearjen fûn,
Mar ik hie it streekje dat der wie,
Oant de glânzjende eagen yn de snie,

En hie, miende ik, it folk binnendoar:
Hie it lûd fan in fidel, stimmen yn koar;
De fitraazjes wienen net earlik ticht, en
Ik seach jonge stalten, jonge gesichten.

Soks hie ’k as selskip op wei bûtenút.
Gjin went mear te finen. En mei spyt
Gong ik werom, mar seach gjin raam
Mear dêr’t noch altyd ljocht út kaam.

Myn stap oer it snietek joech gerûs,
It helle de buorren út ’e sûs –
Untwijing hast, mei permisje, dien
Op in winterjûn, de klok sloech tsien.

 

Good Hours

I had for my winter evening walk—
No one at all with whom to talk,
But I had the cottages in a row
Up to their shining eyes in snow.

And I thought I had the folk within:
I had the sound of a violin;
I had a glimpse through curtain laces
Of youthful forms and youthful faces.

I had such company outward bound.
I went till there were no cottages found.
I turned and repented, but coming back
I saw no window but that was black.

Over the snow my creaking feet
Disturbed the slumbering village street
Like profanation, by your leave,
At ten o’clock of a winter eve.

 

Ut North of Boston, 1914

Pleatst yn Robert Frost | Tagged | Reaksjes út op Robert Frost, Bêdklok

E.E. Cummings, ‘!swart tsjin (wi)te loft’

Pleatst op 17/12/2022 troch Klaas van der Hoek

 

!swar
t
tsji
n

(wi)

te loft
?b
eammen fa
n dê

r’t fal

t
,
bl
êd

in:;i

t
twIr
rel
e

.t

 

!blac
k
agains
t

(whi)

te sky
?t
rees whic
h fr

om droppe

d
,
le
af

a:;go

e
s wh
IrlI
n

.g

 

Ut 50 Poems, 1940
 

Pleatst yn E.E. Cummings | Tagged | Reaksjes út op E.E. Cummings, ‘!swart tsjin (wi)te loft’

It poesyalbum fan Idskia Postma

Pleatst op 10/12/2022 troch Klaas van der Hoek

It kin besjen lije, it poesyalbum fan Idskia. It hat in prûs bantsje fan brúnread flewiel, dêr’t it wurd ‘POESIE’ en ranken mei blommen yn parse binne. Oarspronklik wienen dy fergulde, mar op in pear gruzeltsjes nei is it goud troch de jierren hinne ôfsliten. Likegoed bylket it boekje noch altyd, en it leit aaiber yn ’e hân.

De earste eigneresse, Idskia Postma, waard berne yn Wurdum op 30 maart 1887 as dochter fan Bouke Pieter Postma (1860–1937) en Klaaske Bosma (1861–1935). Se wie it twadde fan de fiif bern dy’t har âlden krije soenen. Heit Bouke wie boer. Idskia – ek wol oansprutsen mei Idske – troude op 7 desimber 1910 mei Tiete Anema (1885–1944) fan Tsjom. It pear buorke yn Froubuorren en krige twa bern. Idskia ferstoar op 27 desimber 1964 yn it Sint Bonifatius Hospitaal yn Ljouwert.

It albumke iepenet mei in printe titelside, opgnist mei blommen, sweltsjes, flinterkes en twa kupido’s. Dan folgje 23 bydragen, elk mei ien oant seis poesyalbumplaatsjes. Achttjin bydragen binne datearre of te datearjen yn 1895–1905. Se binne fan doarpsgenoatsjes en freondinnen fan Idskia, famkes fan njoggen oant achttjin jier âld, en har jongste bruorke Klaas. Guon hawwe it skriuwwurk oerlitten oan in folwoeksene, liket it. Dat jildt bygelyks foar de bydragen fan Pytsje en Tryntsje Jorna en Jetske Postma (nû. 11, 12 en 15), dy’t boppedat alle trije troch ien en deselde hân skreaun binne.

Yn maart 1922, doe’t Idskia al lang en breed troud wie, kamen der noch fiif bydragen nei, fan neiste famylje: har mem, har heit, har beide susters en har dochterke Klaaske. De oanlieding wie grif dat de tsienjierrige Klaaske krekt útein set wie mei it garjen fan ynskripsjes yn har eigen poesyalbum. By in besite oan pake en beppe gong behalven it album fan Klaaske ek dat fan Idskia rûn. Opnij hie ien fan de kontribuanten oan har album in ghostwriter: de bydrage dy’t op namme stiet fan Bouke Pieter Postma (nû. 21) is yn werklikheid skreaun troch syn frou Klaaske Bosma.1

Sawat alle bydragen loovje de freonskip of wekke op ta deugd. Opfallend genôch binne se hast allegearre frij fan oproppen ta godsfrucht; inkeld it lange fers dat Jeltsje Schaap earne út oerskreaun hat (nû. 9), befettet útsprutsen kristlike stichtlikens. Folle karakteristiker is de bydrage fan Akke Postma (nû. 17), in ferske – licht oanpast – fan de remonstrantske predikant Combertus Willem van der Pot (1813–1891):2

Levensroeping

Strooi vandaag een enk’le bloem
Op uws naasten pad.
Strijk hem van ’t bezorgd gelaat
Enk’le rimpels glad.

Lenig smart en droog een traan
Breng een enk’len zegen aan
Doe een woord van vriendschap hooren
En uw dag is niet verloren.

De bydragen oan it poesyalbum fan Idskia Postma binne fan:

1. Geertje Ganzinga, Wurdum, 07-10-1895. Berne Wurdum 08-12-1876, ferstoarn Oentsjerk 11-02-1949, dochter fan Gerke Ganzinga (1850–1920) en Martha van der Veen (1846–1925), net troud.

2. Jantje Postma, Wurdum, 03-05-1896. In nicht fan Idskia.

Berne Grou 11-07-1883, ferstoarn Rotterdam 30-05-1950, dochter fan Hylke Postma (1857–1912) en Martje Kooistra (1856–1955), troud Dimter 23-12-1920 mei Age Hoekstra (1868–1943).

3. Hinke Ganzinga, Wurdum, 07-10-1895. Berne Wurdum 14-12-1879, ferstoarn Wurdum 29-02-1936, dochter fan Gerke Ganzinga (1850–1920) en Martha van der Veen (1846–1925), net troud.

4. Trijntje van der Hem, Wurdum, 10-07-1898.

Berne Wurdum 20-02-1889, ferstoarn …, dochter fan Anne van der Hem (1840–1910) en IJfke Heslinga (1861–1935).

5. Tetje (ek Tettje) van der Hem, Wurdum, 11-07-1898. Berne Wurdum 25-08-1885, ferstoarn Ljouwert 06-01-1978, dochter fan Anne van der Hem (1840–1910) en Yfke Heslinga (1861–1935), troud Ljouwerteradiel 02-04-1913 mei Klaas van der Weg (1874–1957).

6. Antje Meintema, Wurdum, 17-07-1898.

Berne Wurdum 19-07-1887, ferstoarn Voorst 18-02-1952, dochter fan Jan Meintema (1840–1892) en Aafke Gauwinga (1850–1910), troud Ljouwerteradiel 19-11-1913 mei Theunis Piersma (1889–1975).

7. Trijntje Riemersma, Wurdum, 19-07-1898. Berne Goutum 17-09-1886, ferstoarn Utert 01-07-1962, dochter fan Klaas Riemersma (1857–1925) en Sijke Hettema (1856–1942), troud Ljouwert 21-08-1909 mei Marten Siderius (1885–1958).

8. Hesseltje Postma, Swichum, 10-11-1898.

Berne Swichum 06-08-1887, ferstoarn 18-01-1976, dochter fan Theodorus Postma (1841–1913) en Pietje Jorna (1850–1919), troud Ljouwerteradiel 02-05-1914 mei Jan Boekema (1883–1955).

9. Jeltje Schaap, Wurdum, 09?-10-1902. Berne Wurdum 06-03-1889, ferstoarn tusken 1954 en 1974, dochter fan Pieter Schaap (1851–1934) en Trijntje Hilverda (1851–1932), troud Ljouwerteradiel 12-10-1912 mei Bartus Boeve (1886–1974).

10. Maria Petronella Verhoeks, sûnder deitekening.

Berne Huzum 29-11-1889, ferstoarn It Hearrenfean 11-11-1961, dochter fan Johannes Nicolaas Verhoeks (1844–1918) en Hendrikje (ek Hendrica) Postma (1849–1925), troud Ljouwerteradiel 23-06-1917 mei Thomas van Balen (1876–1950).

11. Pietje Jorna, Wytgaard, 23-10-1902. Berne Wurdum 06-11-1886, ferstoarn Marsum 23-09-1926, dochter fan Marten Jorna (1841–1913) en Jeltje Bergsma (1852–1903), troud 1. Ljouwerteradiel 13-11-1907 mei Rommert Renema (1885–1910), troud 2. Menameradiel 29-08-1912 mei Anne Kooistra (1869–1934).

12. Trijntje Jorna, sûnder deitekening.

Berne Wurdum 04-08-1889, ferstoarn Ljouwert 20-07-1962, dochter fan Marten Jorna (1841–1913) en Jeltje Bergsma (1852–1903), troud Ljouwerteradiel 12-11-1908 mei Jelle Kooistra (1886–1968).

13. Sytske van der Werf, Wurdum, 29-10-1902. Berne Wurdum 24-11-1888, ferstoarn It Hearrenfean 04-08-1983, dochter fan Yge van der Werf (1863–1937) en Maaike Bakker (1868–1938), troud 1. Ljouwerteradiel 28-06-1913 mei Klaas van der Wal (1885–1943), troud 2. Ljouwert 03-02-1954 mei Allardus Kooistra (1889–1961).

14. Ymkje Roorda, Wytgaard, 09-11-1902.

Berne Wurdum 18-01-1888, ferstoarn Raard 26-11-1962, dochter fan Taeke Roorda (1839–1908) en Barbera Terpstra (1856–1890), troud Ljouwerteradiel 23-05-1914 mei Durk Haringsma (1880–1953).

15. Jetske Postma, sûnder deitekening. In nicht fan Idskia. Berne Britswert 24-09-1888, ferstoarn Utert 20-12-1968. Dochter fan Hylke Postma (1857–1912) en Martje Kooistra (1856–1955), net troud.

16. Johanna Kingma, Wytgaard, 30-11-1902.

Berne Wytgaard 01-01-1888, ferstoarn Ljouwert 08-01-1972, dochter fan Pieter Kingma (1844–1901) en Sjoukje Roorda (1850–1948), net troud.

17. Akke Postma, sûnder deitekening. In nicht fan Idskia. Berne Reduzum 30-06-1895, ferstoarn …, dochter fan Michiel Postma (1865–1933) en Akke van der Goot (1869–1949).

18. Klaas Postma, Wurdum, 05-08-1905. In broer fan Idskia.

Berne Wurdum 18-09-1895, ferstoarn Dokkum 18-05-1976, soan fan Bouke Pieter Postma (1860–1937) en Klaaske Bosma (1861–1935), troud Ljouwerteradiel 14-09-1922 mei Jacoba de Jong (1896–1990). Toskedokter. Yn 1923–1955 lid fan it Dokkumer lêsgenoatskip Ledige Uren Nuttig Besteed. Yn 1939–1946 gemeenteriedslid yn Dokkum.

19. Klaaske Anema, Froubuorren, 08-01-1922. In dochter fan Idskia. Berne Froubuorren 07-11-1911, ferstoarn 05-10-1994, dochter fan Tiete Anema (1885–1944) en Idskia Postma (1887–1964), troud It Bilt 19-05-1936 mei Lourens Olivier (1912–1996).

20. Klaaske Bosma, Wurdum, 03-1922. Idskia har mem.

Berne Bears 22-11-1861, ferstoarn Wurdum 22-09-1935, dochter fan Pieter Bosma (1830–1908) en Janke van der Hem (1832–1898), troud Ljouwerteradiel 09-05-1885 mei Bouke Pieter Postma (1860–1937).

21. Bouke Pieter Postma, Wurdum, 03-1922. Idskia har heit. Berne Grou 08-11-1860, ferstoarn Wurdum 05-05-1937, soan fan Klaas Postma (1824–1909) en Jetske Visser (1827–1899), troud Ljouwerteradiel 09-05-1885 mei Klaaske Bosma (1861–1935).

22. Janke Postma, Wurdum, 03-1922. In suster fan Idskia.

Berne Wurdum 04-01-1886, ferstoarn Wurdum 30-11-1945, dochter fan Bouke Pieter Postma (1860–1937) en Klaaske Bosma (1861–1935), net troud.

23. Fettje Postma, Wurdum, 03-1922. In suster fan Idskia. Berne Wurdum 08-05-1904, ferstoarn Ljouwert 18-01-1982, dochter fan Bouke Pieter Postma (1860–1937) en Klaaske Bosma (1861–1935), net troud.

Noaten

  1. De bydragen fan Bouke Pieter Postma en Klaaske Bosma binne fan de hân dy’t ek Klaaske har bydrage yn it poesyalbum fan harren dochter Fetsje skreau. Yn dat album (ek yn myn besit) ûntbrekt in bydrage fan Bouke. It sil dus de hân fan Klaaske en net dy fan Bouke wêze.
  2. Bondele yn C.W. van der Pot, Proza en poëzie, Rotterdam 1878, s. 525. Ek opnommen yn in faken werprinte bondel bernelietsjes toanset troch de komponiste Catharina van Rennes, Vlindervlucht. 12 kinderliederen met pianobegeleiding op. 23. Voor de kleintjes. Heft I, Utrecht [1894].

Pleatst yn Fynsten | Tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Reaksjes út op It poesyalbum fan Idskia Postma

Anne Sexton, Jezus drinkt tate

Pleatst op 26/11/2022 troch Klaas van der Hoek

 
De Jezus-kladden

‘En woesto God bespotte?’
‘Inkeld leauwigen bespotte God.’

 

Jezus drinkt tate

Maria, dyn grutte
wite appels meitsje my bliid.
Ik fiel hoe’t dyn hert syn masine
rinne lit en ik slûgje as in mich.
Ik hoastje as in fûgel op syn wjirm.
Ik bin in jelly-baby en do bist myn frou.
Do bist in rots en ik de algefranje.
Do bist in leelje en ik de bij dy’t binnengiet.
Ik slút myn eagen en sûch dy yn as fjoer.
Ik groei. Ik groei. Ik dij mar út.
Ik bin in boike yn in roeiboat en do bist de see,
it sâlt, do bist elke fisk dy’t der ta docht.

Nee. Nee.
Neat fan wier.
Ik bin lyts
en do hâldst my fêst.
Do joust my molke
en wy binne itselde
en ik bin bliid.

Nee. Nee.
Neat fan wier.
Ik bin in truck. Ik ryd alles nei.
Ik besit dy.

 

The Jesus Papers

“And would you mock God?”
“God is not mocked except by believers.”

 

Jesus Suckles

Mary, your great
white apples make me glad.
I feel your heart work its
machine and I doze like a fly.
I cough like a bird on its worm.
I’m a jelly-baby and you’re my wife.
You’re a rock and I the fringy algae.
You’re a lily and I’m the bee that gets inside.
I close my eyes and suck you in like a fire.
I grow. I grow. I’m fattening out.
I’m a kid in a rowboat and you’re the sea,
the salt, you’re every fish of importance.

No. No.
All lies.
I am small
and you hold me.
You give me milk
and we are the same
and I am glad.

No. No.
All lies.
I am a truck. I run everything.
I own you.

 

The Jesus Papers [I], út The Book of Folly, 1972

Pleatst yn Anne Sexton | Tagged | Reaksjes út op Anne Sexton, Jezus drinkt tate

Anne Sexton, Jezus is wekker

Pleatst op 19/11/2022 troch Klaas van der Hoek

 
Jezus is wekker

It wie it jier
fan it boek Seks ha dochst sá,
de Sinlike Man en Frou djoeiden om
mar Jezus wie oan it fêstjen.
Hy iet fan Syn selibatêr bestean.
De grûn ridele as in oseaan,
in grut seksueel swollen ûnder Syn fuotten.
Syn krolders bieten inoarren.
Hy wie as seesykte bewuolle yn goud.
Bûtendoarren hongen de katsjes oan de spiennen
fan de memmekat as woarstjes yn in reekhok.
Der kraaiden aloan hoannen, trêdzjend om leafde.
Bloed rûn út de keukenpomp
mar Hy wie oan it fêstjen.
Syn slachte siet op Him naaid as in medalje
en Syn kul wulve net langer fertrietlik oer Him.
Hy wie oan it fêstjen.
Hy wie as in grut hûs
sûnder minsken,
sûnder plannen.

 

Jesus Awake

It was the year
of the How To Sex Book,
the Sensuous Man and Woman were frolicking
but Jesus was fasting.
He ate His celibate life.
The ground shuddered like an ocean,
a great sexual swell under His feet.
His scrolls bit each other.
He was shrouded in gold like nausea.
Outdoors the kitties hung from their mother’s tits
like sausages in a smokehouse.
Roosters cried all day, hammering for love.
Blood flowed from the kitchen pump
but He was fasting.
His sex was sewn onto Him like a medal
and His penis no longer arched with sorrow over Him.
He was fasting.
He was like a great house
with no people,
no plans.

 

The Jesus Papers [II], út The Book of Folly, 1972

Pleatst yn Anne Sexton | Tagged | Reaksjes út op Anne Sexton, Jezus is wekker

Anne Sexton, Jezus sliept

Pleatst op 12/11/2022 troch Klaas van der Hoek

 
Jezus sliept

Jezus sliepte as in skoathûntsje sa stil
en yn Syn dream
begearde Hy Maria.
Syn kul song as in dogge,
mar abrupt as in tichtslaande doar
kearde Hy Him fan dat spultsje ôf.
Dy doar bruts Syn hert
want Hy hie in skrinend ferlet.
Hy makke fan Syn ferlet in byld.
Mei syn kul as beitel
fike Hy de Pietà.
By dizze dea wie it saak en haw mar ien begearen.
Hy fike dizze dea.
Hy die dat steech en dreech.
Kear op kear stoar Er opnij.
Hy swom en swom der troch in piip op ta
en azeme wetter troch Syn kiuwen.
Hy swom troch stien.
Hy swom troch de godheid
en om’t Er Maria net kend hie
wienen sy feriene by Syn dea,
it krús ta de frou,
yn in lêste omearming
foar ivich yn lykwicht
as in middenstik.

 

Jesus Asleep

Jesus slept as still as a toy
and in His dream
He desired Mary.
His penis sang like a dog,
but He turned sharply away from that play
like a door slamming.
That door broke His heart
for He had a sore need.
He made a statue out of His need.
With His penis like a chisel
He carved the Pietà.
At this death it was important to have only one desire.
He carved this death.
He was persistent.
He died over and over again.
He swam up and up a pipe toward it,
breathing water through His gills.
He swam through stone.
He swam through the godhead
and because He had not known Mary
they were united at His death,
the cross to the woman,
in a final embrace
poised forever
like a centerpiece.

 

The Jesus Papers [III], út The Book of Folly, 1972

Pleatst yn Anne Sexton | Tagged | Reaksjes út op Anne Sexton, Jezus sliept

Anne Sexton, Jezus helpt de hoer oerein

Pleatst op 05/11/2022 troch Klaas van der Hoek

 
Jezus helpt de hoer oerein

De hoer hûkearze,
de hannen op it reade hier.
Sy wie net op klanten út.
Sy wie alderfreeslikst bang.
In tear lichem klaaid yn read,
sa read as in knoeide fûst
en boppedat ûnder it bloed,
want de lânslju besochten
har te stiennigjen.
As bijen op sûkerguod kamen stiennen op har ta
en sy, de swiete readhierrige hoer,
sy raasde it út: Ik noait, ik noait.
Stiennen fleagen har ta de mûle út as dowen
en Jezus seach dat en woe har
opdolle as in deagraver.

Jezus wist dat der yn de hoer
in skriklike krupsje huze, Hy koe dy weisnije
mei Syn beide lytse tommen.
Hy stuts Syn hân omheech en de stiennen
foelen as donuts op ’e grûn.
Hy stuts Syn hân opnij omheech
en de hoer kaam en tute Him.
Hy snijde har twaris. Dêrsa.
Hy snijde har twaris op elk boarst,
treau Syn tommen deryn oant der molke útrûn,
út dy beide stienpûsten fan huorkerij.
De hoer folge Jezus oeral as in puppy
want Hy hie har oereinholpen.
Sy swarde har ûntucht no ôf
en waard Syn troeteldier.
Mei’t Hy har oereinholpen hie fielde sy
har wer it lytse famke dat in heit hie
dy’t de smoargens út har each fage.
Ja, sy hold harsels yn ’e stokken want se wist,
oan Jezus tanke sy in bestean
sa wis as in troefkaart.

 

Jesus Raises Up the Harlot

The harlot squatted
with her hands over her red hair.
She was not looking for customers.
She was in a deep fear.
A delicate body clothed in red,
as red as a smashed fist
and she was bloody as well
for the townspeople were trying
to stone her to death.
Stones came at her like bees to candy
and sweet redheaded harlot that she was
she screamed out, I never, I never.
Rocks flew out of her mouth like pigeons
and Jesus saw this and thought to
exhume her like a mortician.

Jesus knew that a terrible sickness
dwelt in the harlot and He could lance it
with His two small thumbs.
He held up His hand and the stones
dropped to the ground like doughnuts.
Again He held up His hand
and the harlot came and kissed Him.
He lanced her twice. On the spot.
He lanced her twice on each breast,
pushing His thumbs in until the milk ran out,
those two boils of whoredom.
The harlot followed Jesus around like a puppy
for He had raised her up.
Now she forsook her fornication
and became His pet.
His raising her up made her feel
like a little girl again when she had a father
who brushed the dirt from her eye.
Indeed, she took hold of herself,
knowing she owed Jesus a life,
as sure-fire as a trump card.

 

The Jesus Papers [IV], út The Book of Folly, 1972

Pleatst yn Anne Sexton | Tagged | Reaksjes út op Anne Sexton, Jezus helpt de hoer oerein