Grodek
Jûns wjerklinke de hjerstige wâlden
Fan deadlike wapens, de gouden flakten
En blauwe marren, dêr’t de sinne
Tsjusterder oer weirôlet; omfiemet de nacht
Stjerrende krigers, de wylde klacht
Fan harren tebrutsen mûlen.
Stil sammelt lykwols yn it wylgelân
In reade wolk, dêr’t in grime god yn wennet
It fergetten bloed him, moannekoelte;
Alle wegen mûnje út yn swarte ûntbining.
Under de gouden tûken fan nacht en stjerren
Swinkelt it skaad fan de suster troch de swijende bosk,
Om de helden harren geasten te groetsjen, de bliedende hollen;
En sêft klinke yn it reid de donkere fluiten fan de hjerst.
O grutsker drôfnis! jimme brûnzen alters
De hite flam fan de geast fiedt no in ferskriklik fertriet,
De ûnberne neiteam.
Grodek
Am Abend tönen die herbstlichen Wälder
Von tödlichen Waffen, die goldnen Ebenen
Und blauen Seen, darüber die Sonne
Düstrer hinrollt; umfängt die Nacht
Sterbende Krieger, die wilde Klage
Ihrer zerbrochenen Münder.
Doch stille sammelt im Weidengrund
Rotes Gewölk, darin ein zürnender Gott wohnt
Das vergoßne Blut sich, mondne Kühle;
Alle Straßen münden in schwarze Verwesung.
Unter goldenem Gezweig der Nacht und Sternen
Es schwankt der Schwester Schatten durch den schweigenden Hain,
Zu grüßen die Geister der Helden, die blutenden Häupter;
Und leise tönen im Rohr die dunkeln Flöten des Herbstes.
O stolzere Trauer! ihr ehernen Altäre
Die heiße Flamme des Geistes nährt heute ein gewaltiger Schmerz,
Die ungebornen Enkel.
Ut it tydskrift Der Brenner, 1914/1915. Trakl skreau ‘Im Osten’, ‘Klage’ en ‘Grodek’ koart foardat er op 3 novimber 1914 yn in militêr hospitaal yn Krakau ferstoar. ‘Grodek’ ferwiist nei de Slach by Gródek, it tsjintwurdige Horodok yn Oekraïne, yn septimber 1914. ‘Klage’ en ‘Grodek’ wienen de earste gedichten fan Trakl dy’t yn it Frysk oerset waarden. Dy oersettings wienen fan de hân fan Theun de Vries (1907–2005) en ferskynden yn 1929 yn it tydskrift De Holder.