Tag argiven: Elizabeth Bishop

  De baai (Op myn jierdei) Hoe helder is, lykas no, it wetter by eb. Broazeljende stikken wite mergel stekke út en blinke, de boaten lizze drûch, it pealwurk drûch as lúsjefers. It wetter yn de baai, dat earder opsûcht … Fierder lêze →

  De imazjinêre iisberch De iisberch wie ús leaver as it skip, al hold er ek de ein yn fan de reis. Al stie er ek stokstiif as wolkich stien en wie de hiele see bewegend moarmer. De iisberch wie … Fierder lêze →

  Earste deade yn Nova Scotia Yn de kâlde, kâlde pronkkeamer bierde myn mem Arthur op ûnder de gromolito’s: Edward, prins fan Wales, mei prinsesse Alexandra, en kening George mei keninginne Mary. Op de tafel ûnder harren stie in opsette … Fierder lêze →

  Lette atmosfear Ut in midsnachtlike gûcheldersmouwe       ferspriede de radiosjongers al harren leafdessankjes oer de dauwiete gazons.       En as dat fan in wiersizzer is harren murchpriemjend rieden wat je leauwe. Mar op de stjoermêst fan de Marine-       basis fyn ik … Fierder lêze →

  Utfanhuzer It sombere skroarske dat dizze moanne by ús tahâldt is lyts en skraal en bitter. Net ien dy’t har opfleurje kin. Jou har in jurk, drinken, brette hin of bakte fisk – it lit har ûnferskillich. Sy sit … Fierder lêze →

  Fers Sawat sa grut as in âldmodelsk dollarbiljet, Amerikaansk of Kanadeesk, meast deselde tinten wyt, griisgrien en stielgriis – dit skilderijke (in skets foar in grutterenien?) hat nea yn syn libben jild opbrocht. Nutteleas en frij hat it santich … Fierder lêze →

  It túchplantsje Ik dreamde dat, dea en yn mimer, ik op in grêf of bêd lei (alteast in kâld, krap bemetten skaadplak). Beferzen, kolossaal en skerp úttekene stie yn it kâlde hert syn lêste tins, allike stiif en doelleas … Fierder lêze →

  Fiifheech Tsjuster noch. De ûnbekende fûgel sit op syn fêste tûke. It hûntsje fan hjirnêst blaft hifkjend yn syn sliep, ien kear mar. Faaks ek yn syn sliep, trillerjend, hifket de fûgel ien of twa kear. Fragen – as … Fierder lêze →