O, wie ’k mar út ’e wrâld!
(Oan myn dokter Benn)
Dan gûlsto om my.
Reade bûkelhagen fjurje
Myn dreamen striidhaftich oan.
Troch tsjuster strewel
Moat ik
En fuorgen en wetter.
Hieltyd treft wyld weagjen
Myn hert;
Fijân fan binnen.
O, wie ’k mar út ’e wrâld!
Mar ek dêr fier fan wei
Doal ik in flikkerljocht
Om God syn grêf.
O ich möcht aus der Welt!
(Meinem Doktor Benn)
Dann weinst du um mich.
Blutbuchen schüren
Meine Träume kriegerisch.
Durch finster Gestrüpp
Muß ich
Und Gräben und Wasser.
Immer schlägt wilde Welle
An mein Herz;
Innerer Feind.
O ich möcht aus der Welt!
Aber auch fern von ihr
Irr ich ein Flackerlicht
Um Gottes Grab.
Ut Die gesammelten Gedichte, 1917