Twadde psalm
Want ik bid dat der in Almachtige is om it swarte ikehout dat my omjout te seingjen.
Want ik bid dat der in Almachtige is om de dalmaasjers te seingjen dy’t springe as sinneflekken.
Want ik bid dat Emily King, dy’t ik inkeld ken om’t wy goemoarn sizze, myn skonken en kont goedwillich besjocht.
Want ik bid dat John F. Kennedy my it stellen fan syn dokuminteslúf, fergees fan de Senaat, ferjout.
Want ik bid dat myn Tufts-earedoktoraat John Holmes der net ta bringt en stek út syn brakke grêf yn Medford wei syn tonge út.
Want ik bid dat J. Brussel, dy’t skriuwt dat er de tachtich foarby is, profyt hat fan syn moarnsereksje.
Want ik bid dat Joy har stive rêch wat loskomt en dat de slangen har wervels ferwaarmje.
Want ik bid dat Mama Brundig, de goede dokter, nachts rêst fynt nei’t ik har namme rop op ’e hoeke fan Beacon en Dartmouth.
Want ik bid dat dit reade wollen pak, dat jokket, út kin foar in nylon nachtjapon.
Want ik bid dat de man, troch de aaklike mist, myn dochter fynt, grutsk, al is it yn Hawaï.
Want ik bid dat myn dochters de gesichten fan harren dochters mei kninefacht oanreitsje sille.
Want ik bid dat myn typmasine trou as altyd net stikken giet, ek al smiet ik him seis jier lyn troch de sikehûsseal.
Want ik bid dat Kayo, glimkjend út syn túnstoel yn Bermuda wei op in foto boppe my, ek glimket om syn namme mids tongen.
Want ik bid dat de houten keamer dêr’t ik yn wenje trouhertich mear boeken befettet mei it ferstriken fan de jierren.
Want ik bid dat myn klean, myn sokken en myn jassen net langer krimpe.
Want ik bid dat myn beide katten mei harren eagen yn lytse blikken sânamerkes de himel yngean.
Want ik bid dat myn wyn frucht draacht.
Want sy bidt dat har oanreitsjen molke wêze mei.
Want sy bidt dat har nacht in smel ôfsletten paad wêze mei.
Want ik bid dat ik trochgean kin mei myn mûle fol te tropjen mei tsiisjirpels.
Want ik bid dat Jack Daniels like maklik yn my delgiet as in tút.
Want sy bidt dat sy net tebekskrillet by de iensumens fan de ballingskip yn Hamilton.
Want sy bidt dat sy net tebekskrillet by it deademansgat.
Want ik bid dat God my fertart.
Second Psalm
For I pray there is an Almighty to bless the Piss Oak that surrounds me.
For I pray that there is an Almighty to bless the Dalmations that jump like sun spots.
For I pray that Emily King, whom I do not know except to say good morning, will observe my legs and fanny with good will.
For I pray that John F. Kennedy will forgive me for stealing his free-from-the-Senate Manila envelope.
For I pray that my honorary degree from Tufts is not making John Holmes stick out his tongue from the brackish grave in Medford.
For I pray that J. Brussel who writes that he is four score and more will prosper over his morning cock.
For I pray that Joy will unbend from her stone back and that the snakes will heat up her vertebrae.
For I pray that Mama Brundig, good doctor, will find rest at night after my yelling her name on the corner of Beacon and Dartmouth.
For I pray that this red wool suit that itches will come off for a nylon nighty.
For I pray that man, through the awful fog, will find my daughter proud although in Hawaii.
For I pray that my daughters will touch the faces of their daughters with bunny fur.
For I pray that my typewriter, ever faithful, will not break even though I threw it across the hospital room six years ago.
For I pray that Kayo who smiles from the photo above me from his lawn chair in Bermuda will smile at his name among tongues.
For I pray that the wooden room I live in will faithfully hold more books as the years pass.
For I pray that my apparel, my socks and my coats will not shrink any longer.
For I pray my two cats will enter heaven carrying their eyes in little tin sand pails.
For I pray that my wine will fatten.
For she prays that her touch will be milk.
For she prays that her night will be a small closed path.
For I pray that I may continue to stuff cheese potatoes in my mouth.
For I pray that Jack Daniels will go down as easily as a kiss.
For she prays that she will not cringe at the loneliness of the exile in Hamilton.
For she prays that she will not cringe at the death hole.
For I pray that God will digest me.
O Ye Tongues [II], út The Death Notebooks, 1974
Piss Oak – Quercus velutina, ornaris oantsjut as black oak of yellow oak. As it hout fan dizze Amerikaanske beamsoart drûge of ferbrând wurdt, jout it in ammoniaklucht ôf, dêrfandinne de bynamme piss oak.
Tufts – Yn 1970 krige Anne Sexton in earedoktoraat fan Tufts University, Greater Boston.
John Holmes – De Amerikaanske dichter John Holmes (1904–1962) wie heechlearaar Ingelsk oan Tufts University en hold workshops poëzy dêr’t Sexton fan 1957 ôf oan meidie. Holmes rette har yn in brief út 1959 ôf har gedichten te publisearjen, om’t se inkeld oer harsels gongen en de lêzer neat te bieden hienen (Diane Wood Middlebrook, Anne Sexton. A biography, Boston 1991, s. 98, 100; Gail Crowther, Three-martini afternoons at the Ritz. The rebellion of Sylvia Plath and Anne Sexton, New York 2021, s. 15). Sexton reagearre mei it gedicht ‘For John, Who Begs Me Not to Enquire Further’ en naam dat op yn har debútbondel To bedlam and part way back (1960). Holmes leit begroeven op Medford’s Oak Grove Cemetery.
J. Brussel – Wierskynlik Jacob R. Brussel (1899–1979), in New Yorkse antikwaar en útjouwer, dy’t benammen eroatyske en pornografyske boeken útjoech, mar ek wurkjes as One hundred years of American humor (1945), troch himsels gearstald ûnder de namme J. Brussel.
Mama Brundig – Martha Brunner-Orne (1895–1982), Anne Sexton har earste psychiater en de mem fan har twadde psychiater, Martin Theodore Orne. Martha Brunner wie berne yn Wenen, Eastenryk. ‘Mama Brundig’ komt ek foar yn it gedicht ‘The Frog Prince’.
Kayo – Ropnamme fan Anne har echtgenoat Alfred Muller Sexton II (1928–2012).
Jack Daniels – Whiskey makke troch de Jack Daniel Distillery yn Lynchburg, Tennessee, oprjochte yn 1875 troch Jasper Newton Daniel.
Hamilton – Nei harren houlik yn 1948 fûnen Anne en Kayo ûnderdak yn it molkfeebedriuw fan Reg Scott yn it stedsje Hamilton, New York, yn de buert fan Syracuse. Kayo folge dêr in foaroplieding medisinen oan de Colgate University. ‘We lived with Reg and I did the laundry, washing the sour milk overalls’, skreau Anne dêr letter oer yn in brief (Diane Wood Middlebrook, Anne Sexton. A biography, Boston 1991, s. 23).